Liczebnik

  1. liczebniki główne– odpowiadają na pytanie wie viel?/ wie viele? (ile?); zapisujemy je małą literą, jednak pamiętając o zasadzie używania wielkiej litery w przypadku rzeczowników, trzy z nich (będące rzeczownikami) zapisujemy właśnie w ten sposób, mowa tutaj o: die Null, die Million oraz die Milliarde; używa się ich w przypadku określania liczby, godziny, podawania roku w datach; liczebników głównych od 1 do 12 należy nauczyć się na pamięć, w przypadku liczebników od 13 do 19 wystarczy do liczebnika głównego, np. 3 (drei) dodać wyraz oznaczający 10 (zehn) przez co otrzymamy dreizehn albo 19- neun + zehn = neunzehn; liczebniki główne od 21 do 99 tworzy się na zasadzie: ein (1) + und (i) + zwanzig (20) = einundzwanzig;

  2. liczebniki porządkowe – der, die, das Wievielte? (który z kolei?); tworzone są poprzez dodanie do nazw liczebników głównych (od 1 do 19) końcówki –te, np. das elfte; od 20 liczebniki porządkowe tworzone są za pomocą dodania końcówki –ste, np. die hundertste; należy tutaj pamiętać o postawieniu przed liczebnikiem rodzajnika określonego lub zaimka dzierżawczego, lub zaimka wskazującego; ich odmiana wygląda właściwie tak samo jak w przypadku przymiotników; błędem jest nie postawienie kropki po liczebniku porządkowym!;

  3. liczebniki mnożne i nieokreślone– na przykład viel;

  4. liczebniki określające miarę, wagę, powierzchnię, objętość– na przykład zwei Liter;